تخلیه بیش از حد باتری بدون تعمیر و نگهداری

از اولین پیشنهاداتی که بابت تعمیر باتری از گذشته ها بسیار متداول بوده و هنوز هم بسیار عنوان می شود تخلیه آب باتری (الکترولیت باتری) و ریختن آب اسید جدید (اسید سولفوریک رقیق شده) با غلظت ۱۲۵۰ الی ۱۲۸۰ هست. البته این روش برای باتری های سیلد (بدون نیاز به نگهداری) کاربردی ندارد زیرا کاربر ارتباطی به داخل باتری ندارد. در این روش شما می بایست شش درب روی. . روش دیگر و خطرناکی که عنوان می شود، اضافه کردن مقدار کمی اسید خالص (اسید سولفوریک خالص) به باتری هست. منظور از اسید خالص، اسید سولفوریک رقیق نشده هست. البته این روش نیز برای باتری های سیلد که به. . این روش مشابه روش اول است و برای باتری های سیلد (بدون نیاز به نگهداری) کاربردی ندارد. تفاوت روش چهارم این است که شما کل اسید باتری (الکترولیت باتری) را تخلیه نمی کنید و فقط مقداری مثلاً نصف آن را با وارونه کردن باتری خارج کرده و دوباره اسید جدید (اسید سولفوریک) به. . این روش برای باتری های سیلد (بدون نیاز به نگهداری) کاربردی ندارد. در این روش دقیقاً مشابه روش اول عمل می کنیم با این تفاوت که بعد از تخلیه کامل اسید باتری (الکترولیت باتری)، قبل از آنکه اسید جدید (اسید سولفوریک رقیق شده) را بریزیم، با محلول رقیق جوش شیرین و آب، شش خانه باتری را تمیز می کنیم. برای این کار کافیست محلول رقیق جوش شیرین و آب را در داخل . . کسانی که دارای باتری های اسیدشارژ هستند ممکن است این روش را امتحان کرده باشند. قطعاً این روش نیز برای باتری های سیلد (بدون نیاز به نگهداری) کاربردی ندارد. برخی معتقدند بعد از کسر آب باتری (الکترولیت باتری) نباید به آن آب مقطر اضافه کرد بلکه باید اسید با غلظت ۱۲۵۰ یا کمی پایین تر مثلاً ۱۲۰۰ اضافه کرد. این روش باعث می شود قدرت باتری همچنان مثل روز او.

در حالی که حداقل کشش انگلی در وسایل نقلیه مدرن برای حفظ عملکردهایی مانند تنظیمات ساعت و سیستم‌های امنیتی طبیعی است، اما تخلیه بیش از حد می‌تواند باتری را پیش از موعد خالی کند.