تصویر سیستم پیل سوختی

پیل سوختی (به فرانسوی: Pile à combustible) یا سل سوختی (به انگلیسی: Fuel cell) یک مبدل انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی است. این تبدیل مستقیم بوده و از بازدهٔ بالایی برخوردار است. معروف‌ترین نوع پیل سوختی حال حاضر پیل سوختی هیدروژنی است. انواع دیگر پیل سوختی مانند پیل سوختی متانول نیز کاربردهای خاصی دارند. در مورد پیل سوختی هیدروژنی می‌توان گفت که در این تبدیل از عمل عکس الکترولیز آب استفاده می‌گردد، به عبارت دیگر از واکنش بین هیدروژن و اکسیژن، آب، حرارت و الکتریسیته تولید می‌گردد. هر سل در پیلهای سوختی از سه جزء آنُد، کاتُد و الکت. مقدمهپیل‌های سوختی فناوری جدیدی برای تولید هستند که بدون ایجاد و صوتی، از ترکیب مستقیم بین سوخت و اکسیدکننده، با بازدهی بالا تولید. . هر پیل سوختی دارای دو (آند و کاتد) و یک الکترولیت ما بین این دو الکترود و به منظور جدا کردن دو بخش پیل می‌باشد. در قطب آند، هیدروژن بر روی یک واکنش داده و تولید دو یون با بار مثبت و دو الکترون با بار منفی می‌کند. H2(g) → 2H + 2e پروتون به وجود آمده ا. . تاریخچه این پیل‌ها به دو دوره متمایز تقسیم می‌شود : دوره اول که حدود صد سال طول کشید. از سال ۱۸۳۹ با ساخت اولین پیل سوختی با الکترولیت توسط آقای گرو آغاز گردید. با تلاش دانشمندان بزرگی مانند جکس، ، مون و همکاران و شاگردان آن‌ها منجر به درک علمی از پیل سوختی و شناخت تنگناهای این فناوری تا سال ۱۹۴۰.

طبقه بندی رایج پیل های سوختی بر اساس نوع الکترولیت آن ها می باشد که عبارتست از : pemfc پیل سوختی پلیمری; afc پیل سوختی قلیایی; pafc پیل سوختی اسید فسفریک; mcfc پیل سوختی کربنات مذاب; sofc پیل سوختی اکسید جامد; dmfc پیل سوختی متانولی